انتظار قبل از غیبت آغاز شده بود

آیا تا به حال از خود پرسیدید که زندانی شدن امام حسن عسگری چه سود و فایده هایی برای جامعه امروز مسلمین داشت

زمینه سازی برای حضور امامی غائب در بین مردم در زمان امام یازدهم اوج گرفت، غیبتی که تا امروز و بیش از هزار سال طولانی شده است.

عسگری لقبی همراه با مظلومیت

سه سال از شش سال دوران امامت را در زندان بود، عباسیان در اوج قدرت بودند و جز امام خطری برای خود حس نمیکردند. امام حسن عسگری ساده میزیست و ساده میپوشید و این پوشش ساده در برابر همه قدرت های استکباری زمان می ایستاد.

زندان، زمینه ای برای آمدن حضرت مهدی

بعد از امام رضا علیه السلام به فرزندانش لقب ابن الرضا دادند، امام نهم تا امام یازدهم، ابن الرضا بودند. تلاش عمده و مهم این سه امام بزرگوار تلاش برای ساختن شرایط برای غیبت امام عصر بود.

کم کم امام جواد علیه السلام سعی میکرد خیلی بین مردم نباشد، خیلی از ملاقات ها را خصوصی انجام میداد، تا رسید به امام دهم، این جا و در زمان این امام بسیار شدید تر مراقبت برای دیده نشدن انجام میشد تا مردم به امامی که کمتر ببینند عادت کنند، تا رسید به امام یازدهم، که رسما زمینه سازی برای غیبت امام زمان شروع شد.

امام یازدهم تقریبا همه ملاقات های خود را از پشت پرده انجام میداد، خیلی وقت ها در حرکت ها نقاب میزد، تا کمتر دیده شود، به همین خاطر زندان هم زمینه ای بود برای ارتباط امام با خواص و در منظر نبودن امام یازدهم.

زندان، تهدیدی که فرصت شد

اگر امام رضا علیه السلام ولایت عهدی را زمینه ساخت تا شرایط اسلام بهتر شود، امام عسگری علیه السلام هم زندان را زمینه ای برای درک بهتر غیبت ساخت.

امام حسن عسگری علیه السلام از فرصت زندان برای در پرده بودن استفاده کرد، کاری که مقدمه انتظار بود، آماده کردن مردم برای درک امامی که ممکن است غائب باشد.

مساله ای که امروزه نیز نیاز به پرداخت است، پردازش شود و بیان شود. اینکه میشود امام باشد و نبینی، و اینکه ندیدن امام همه اش دلیلش خود امام نیست، بلکه شرایط اجتماعی هم این مساله را تقویت میکند.

غیبت شاید نام گمراه کننده ای داشته باشد، ولی در واقع امام هست منتها در زندان جهل و غفلت بشریت است، غفلتی که منجی را در پس پرده نگاه داشته و هر کس که میتواند هرچقدر گام بردارد برای برداشته شدن این پرده و نجات چشم های منتظر، برده است و برنده ی این جنگ بین جهل و علم است.

انتظار قبل و بعد از غیبت

امام حسن عسگری مقدمات آمادگی برای فهم معنای انتظار را فراهم کرد، این معنای عمیق انتظار را می رساند، معنایی که هنوز نیامده آمده بود و حالا که آمده باید در جانمان رخنه کند.

پی نوشت:

1. بحارالأنوار، ج 75، ص 372، ح 11